باغصه هر کس گریستن

و چون نسیم عاطفه بر پریشان خاطرات وزیدن

درپای دیوار کاه گل،طعنه بر قصر سلطان زدن

و به تاج آزادی، هزارمرتبه از سلیمان سلطان تر شدن

سوختن و روشنی بخشیدن 

نه بیهوده چون شمع قبور

و روئیدن و شکفتن

نه بیحاصل چون گیاه بام و تنور،

زندگی را به عشق میمون ساختن

و چهره را به عشق گلگون کردن

و مردگان را از خبرلطف الهی به رقص درآوردن

و سلام بر بادیه نشینان معرفت